ἀνείρομαι

ἀνείρομαι, used by Hom. only in [tense] pres., whereas [dialect] Att. prefer ἀνερωτάω: but Trag. (in lyr.) use [tense] aor.

A

ἀνηρόμην S.Aj.314

, inf.

ἀνερέσθαι Id.OT1304

; Pl.Men.85c has [tense] fut. ἀνερήσομαι, and Hsch. gives ἀνηρήμεθα· ἠρωτήθημεν:

1 c. acc. pers., inquire of, question,

ὅτε κεν δή σ' αὐτὸς ἀνείρηται ἐπέεσσι Od.4.420

; so

μή μ' ἀνέρῃ τίς εἰμι S.OC210

, cf. Aj.314, Pl.Ap.20a, etc.

2 c. acc. rei, ask about,

τήνδε τε γαῖαν ἀνείρεαι Od.13.238

: in Prose also

περί τινος Pl.Men.74c

.

3 c. dupl. acc., ὅ μ' ἀνείρεαι what thou inquirest of me, Il.3.177;

ἀνήρετ' . . χαιρεφῶντα Σωκράτης ψύλλαν ὁπόσους ἅλλοιτο . . πόδας Ar. Nu.145

, cf. Pl.Smp.173b, etc.